Witold Kochański

W okresie swojej młodości, aż do 1918 roku, Kochański mieszkał w Gorlicach. Później, w latach 1919–1927, kontynuował edukację w Ostrowie Wlkp., będąc uczniem Gimnazjum Męskiego. W 1928 roku zdał maturę w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. Po ukończeniu szkoły średniej rozpoczął studia na Uniwersytecie Poznańskim, gdzie zgłębiał filozofię oraz filologię polską, a następnie pracował jako asystent.

Jego działalność w konspiracji podczas II wojny światowej była niezwykle istotna – organizował tajne komplety i był członkiem grupy „Ojczyzna”. Kochański współpracował również z tajnym Biurem Oświatowym Ziem Zachodnich. W marcu 1941 roku był tymczasowo więziony w obozie Mauthausen-Gusen.

Po zakończeniu wojny, do 1947 roku, pełnił funkcję radcy w Biurze Ziem Odzyskanych Ministerstwa Oświaty. Na tym stanowisku starał się bronić praw autochtonicznej ludności słowiańskiej na Ziemiach Zachodnich, co jednak doprowadziło do jego zwolnienia ze stanowiska.

Wiedza i pasja Kochańskiego znalazły swoje odbicie w jego licznych publikacjach. Artykuły, które pisał, ukazywały się w takich pismach jak „Kultura i Życie”, „Poradnik Językowy”, „Płomyk”, „Miesięcznik Literacki”, „Przegląd Zachodni” oraz „Prasa Polska”. Był także autorem licznych komentarzy oraz opracowań dzieł literatury, szczególnie polskiej.

Witold Kochański był współredaktorem Wielkopolskiej Szkoły Edukacji Narodowej, a także autorem książek takich jak „Studia i wspomnienia z dziejów Gimnazjum Męskiego” (obecnie I Liceum Ogólnokształcącego) w Ostrowie Wielkopolskim, wydanej z okazji 125-lecia szkoły. Współpracował również nad pracami z zakresu poprawności językowej, tworząc m.in. „Poradnik gramatyczny” oraz „Sekrety żywego słowa”.

W swoich badaniach Kochański koncentrował się na słowiańskiej ludności autochtonicznej Ziem Zachodnich, publikując takie prace jak „Bratni szczep Łużyczan” (Warszawa 1946) oraz „Dole i niedole Serbołużyczan” (Warszawa 1963). Dodatkowo redagował Wybór poezji najwybitniejszego poety łużyckiego, Jakuba Barta-Ćišinskiego, co zostało uznane za jedno z najlepszych opracowań tego autora i przetłumaczone na język łużycki. Kochański opracował również antologię „Poezja Warmii i Mazur”, co potwierdza jego wszechstronność oraz zaangażowanie w kulturę regionalną.