Janusz Zbigniew Fereński, urodzony 23 marca 1942 roku w Gorlicach, był postacią o niezwykle bogatym dorobku. Jego życie zakończyło się 3 kwietnia 2020 roku we Wrocławiu, jednak pozostawił po sobie trwały ślad w polskim środowisku alpinistycznym.
Fereński był nie tylko zapraszamy wspaniałym taternikiem, ale również alpinistą, himalaistą oraz grotołazem, co świadczy o jego wielkich umiejętnościach i miłości do gór. Dodatkowo, jego carrera zawodowa obejmowała prawo, pełniąc funkcję sędziego, co podkreśla jego wszechstronność oraz zaangażowanie w różnorodne dziedziny życia.
Życiorys
Działalność zawodowa
Janusz Fereński, który swoje życie zawodowe spędził w urokliwym Wrocławiu, ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Wrocławskiego w 1965 roku. Po wielu latach wspaniałej kariery zawodowej, zakończył ją w roli sędziego w stanie spoczynku w Sądzie Okręgowym w Świdnicy. Warto zauważyć, że w 2005 roku otrzymał Złoty Krzyż Zasługi, co było ukoronowaniem jego osiągnięć.
Działalność górska w Polsce
Fereński rozpoczął swoją przygodę ze wspinaczką w malowniczych Tatrach. Jesienią 1960 roku ukończył kurs taternictwa jaskiniowego, na którym zdobył niezbędne umiejętności. Jego instruktorami byli znani wspinacze: Janusz Rabek, Piotr Wojciechowski oraz Krzysztof Cena. W lipcu 1961 roku, wspólnie z Januszem Rabkiem, który był kierownikiem eksploracji, oraz Romanem Bebakiem, odkrył Jaskinię Czarną, stając się częścią legendarnej Sekcji Grotołazów Akademickiego Klubu Turystycznego z Wrocławia. Fereński był aktywnym członkiem tej sekcji przez wiele lat, uczestniczył w wielu wyprawach jaskiniowych, w tym w 1969 roku, kiedy brał udział w wyprawie odkrywczej do Jaskini Śnieżnej.
Był także jednym z pierwszych kolegów wspinaczkowych Wandy Rutkiewicz, mając okazję trenować zarówno w skałkach Gór Sokolich w Rudawach Janowickich, jak i w Tatrach. W latach 70. XX wieku, jego Droga Fereńskiego na wschodniej ścianie Mnicha zdobyła reputację jednego z najtrudniejszych testów wspinaczkowych w polskich Tatrach.
Działalność górska w Europie i Azji
Fereński jest również uznawany za wybitnego alpinistę, który swoje umiejętności doskonalił w europejskich i światowych górach. Jego osiągnięcia obejmują m.in. nowe drogi w Dolomitach, takie jak Cima del Burel w 1967 roku oraz Cima del Pizzon, a także przejście zachodniego filaru Cima della Busezza z Romanem Bebakiem, które miało miejsce w tym samym roku. Kolejne znaczące osiągnięcia miały miejsce w Alpach, gdzie w 1969 roku dokonał nowej drogi na filarze wschodniej ściany Aiguille de L’Eboulement w masywie Mont Blanc. W Hindukuszu zdobył Aspe Safed (6607 m) oraz po raz pierwszy wszedł na Kohe Zard w 1971 roku, a w 1973 roku odkrył nową drogę na północnej ścianie Bżeducha w Kaukazie.
W 1975 roku pełnił rolę kierownika wyprawy Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego do Karakorum, gdzie jego zespół, składający się z pięciu członków, w tym Marek Kęsicki, Andrzej Sikorski, Kazimierz Głazek oraz Janusz Kuliś, zdobyli 28 lipca dziewiczy wówczas szczyt Broad Peak Middle (8011 m) – było to pierwsze w historii polskiej ekspedycji wejście na ośmiotysięczny szczyt. W 1976 roku wziął udział w wyprawie na K2 (8611 m) kierowanej przez Janusza Kurczaba, a wiosną 1980 roku stał na czele wyprawy na Manaslu (8156 m) w Himalajach, podążając drogą południowo-wschodnią. Uczestniczył również w wyprawie na Himalchuli Zachodni w 1985 roku.
Inne informacje
Janusz Fereński był niezwykle wpływowym autorem, którego pisma koncentrowały się na wysokogórskiej i alpinistycznej tematyce. Swoimi umiejętnościami dzielił się, angażując się w różnorodne struktury, w tym w Klubie Wysokogórskim we Wrocławiu, w którym pełnił rolę prezesa. Dodatkowo, miał znaczący wpływ na Polski Związek Alpinizmu, gdzie był aktywnym członkiem Sądu Koleżeńskiego. Jego zasługi i pasja do gór sprawiły, że został uhonorowany tytułem członka honorowego Wrocławskiego Klubu Wysokogórskiego.
Za swoje wybitne osiągnięcia alpinistyczne otrzymał medal „Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe”, co potwierdza jego determinację i oddanie w działaniu na rzecz wspinaczki górskiej. W 2017 roku miał przyjemność być gościem XXII Festiwalu Górskiego im. Andrzeja Zawady, który odbył się w Lądku Zdroju, co stanowiło zwieńczenie jego kariery jako znakomitego alpinisty.
Ciekawym obiektem związanym z jego osobą jest czekan Janusza Fereńskiego, który zyskał status eksponatu w stałej wystawie „Wrocław 1945–2016” w Centrum Historii Zajezdnia we Wrocławiu. W kręgach górskich oraz jaskiniowych, Fereński był powszechnie znany pod przydomkiem „Fereń”.
Po jego odejściu, Janusz Fereński został pochowany na Cmentarzu Świętej Rodziny przy ul. Smętnej we Wrocławiu, gdzie jego grób znajduje się w sektorze 12, w rzędzie 43, ponumerowany jako 8328.
Pozostali ludzie w kategorii "Sport i rekreacja":
Franciszek Niemiec | Stanisław Pieczonka | Tomasz Kozłowski (siatkarz) | Andrzej First | Michał Kozłowski (siatkarz) | Marcin Kret | Władysław Bajorek | Piotr Johansson | Damian LigęzaOceń: Janusz Fereński